De toren bevat twee luidklokken:
- de grote in toon Fis
- de kleine in toon A.
De grote klok bevat het volgende opschrift:
De 1e regel luidt:
*Garhart Schymmel en Roelof Henrijcks hebben mij Gegoeten tot Tubbergen anno Dominy 1661*
De 2e regel luidt:
*Looft den Heere uyt de hemelen looft Hem in de hoogste plaatsen Psalm 148 vers 1*
Zij is een luid- tevens slagklok en ze weegt 860 kg met een diameter van 1116 mm. De kleine klok met een diameter van 910 mm is gegoten in 1954 door van Bergen in Heiligerlee en doet alleen dienst als luidklok, zij weegt 505 kg en is aangekocht in het jaar 2000.
Verder vinden we in de klok (in het lijf) nog een schildje met een recht opstaand kruis. Tegenover dit schildje staat de naam van een predikant uit Tubbergen.
Boven, onder en ter zijde van de randen waarop de opschriften, teksten, etc. staan, zijn allemaal engelenkopjes aangebracht.
Vroeger werd de klok altijd door de koster met de hand bediend (m.b.v. een dik klokkentouw, waaraan je moest trekken om de klok in beweging te krijgen). Tegenwoordig gebeurt dat allemaal elektronisch en op bepaalde tijden ook automatisch computergestuurd.
De laatste restauratie aan de kerk was die van de torenklok. Deze werd in 1661 gegoten door Gerhard Schimmel en Roelof Hendricks. In de oorlog (1943) namen de Duitsers de klok mee, om die om te smelten. Gelukkig kwam het niet zo ver; na de bevrijding in 1945 werd de Oener klok per auto thuisbezorgd. De “ontvoering” had de klok echter geen goed gedaan. Een tiental centimeters boven de onderrand liep een scheur die steeds groter werd door het luiden en in 1970 tot op 30 cm rondom de gehele bel liep. Luiden werd toen verboden want het zou kunnen gebeuren, dat de gehele rand naar beneden zou komen.
De Rijksdienst voor Monumentenzorg sprong bij en met subsidie van Provincie en Gemeente werd de scheur gerepareerd bij de firma Eijsbouts te Asten. Kerstmis 1970 werd de klok weer geluid voor een dubbelblijde boodschap.
Al eens eerder (ongeveer 50 jaar geleden) was de klepel naar beneden gevallen; deze hing toen in leer, dat op een goed moment versleten was. IJzer leek minder gevaarlijk, maar de goede klank was daardoor verdwenen. Modern technieken gaven daarin uitkomst: de klepel hangt thans in nylon beter materiaal en de klok klinkt weer fraai en helder.
-Luiden van de klokken
Met beide klokken wordt er gedurende vijf minuten geluid:
- van 15 minuten tot en met 10 minuten voor de aanvang van de eredienst.
- voor een trouwdienst met beide klokken (15 minuten)
- na een rouwdienst, op weg naar de begraafplaats, met de grote klok (15 minuten)
- als het bericht wordt ontvangen dat de beroepen predikant het beroep naar de Hervormde Gemeente van Oene aanneemt.
- als de pastoriebewoners verblijd worden met de geboorte van een baby. Overigens wordt er iedere dag om acht en twaalf uur gedurende 3 minuten automatisch met de grote klok geluid. Dit vindt zijn oorsprong in de agrarische bevolking in vroeger dagen. Om 8 uur voor de eerste rust op de werkdag. Men was al heel vroeg aan het werk. Om 12 uur werd geluid om te gaan eten.
Van het luiden van de kerkklokken is een film gemaakt.
U kunt de film hier bekijken.