De rouwborden hangen in de consistorie (kerkenraadkamer) van de kerk. Het zijn borden ter nagedachtenis aan de adellijke kloosterlingen.
Rouwborden of wapenborden hingen in vroeger eeuwen in bijna alle kerken. Deze borden waren versierd met bepaalde wapens, waaruit men kon afleiden tot welke adellijke familie (geslacht) iemand behoorde.
Soms stonden op deze rouwborden de namen en de overlijdensdata er onder. Vaak werden ook veel versieringen aangebracht op de rouwkassen, zoals ze ook wel genoemd worden.
Voor het ophangen moest aan de Kerk een vrij groot recht betaald worden. Ook voor het onderhoud, etc. moest jaarlijks geld gestort worden. Hoe meer bewijzen van adellijkheid er op kwamen, hoe meer men moest betalen. Gedurende de Franse Revolutie (het tijdperk van: “geen God, geen koning”) 1789 - 1795, moesten overal de rouwborden uit de kerken worden verwijderd. Zo ook in Oene. In 1881 heeft dokter Johannes van Hengel ze weer teruggegeven aan de kerk. Daarna hebben ze tot voor 1911 in de Kerk gehangen.
Het grootste rouwbord is ter nagedachtenis aan Gerrit ten Holte, schout van Epe. Deze Gerrit ten Holte is ook een poos de huurder geweest van het brouwhuis van het klooster. Onder de bepaling, dat hij het brouwhuis moest opknappen, heeft hij dit huis gehuurd. Hij heeft van dit brouwhuis een prachtige woning gemaakt. Dit sierlijke huis werd later in Oene “Het Klooster” genoemd.
Gezien deze gegevens is. het dus niet zo verwonderlijk, dat we zijn rouwbord ook in de consistorie aantreffen.
Op dit rouwbord treffen we enkele noemenswaardige tekens aan:
-lelie met de Gelderse roos; (samen met de lelie een veel gebruikt wapenfiguur)
-een kroon met 17 parels.
Tevens hangt er nog een rouwbord van een Ten Holte, welke waarschijnlijk gehuwd was met Josine Markolff. Ook hier zien wij de Lelie met de Gelderse Roos afgebeeld. De vogel is een Meerkol. (dialect voor Vlaamse gaai). Ook werd deze vogel wel een markolf genoemd. De markolf was het teken van de familie Markolff.
Deze vijf rouwborden dragen allemaal een familiewapen op een zwarte achtergrond.
Al deze vijf borden hebben:
-een familiewapen, dat in een ruit staat;
-een krans rondom de ruit;
-kroon met 11 parels. Deze kronen met parels vertellen ons, dat we met adellijke kloosterlingen hebben te doen.
Bijbels gezien, teken van waardigheid. (2 Samuël 12 vers 30)
Naast de familiewapens staan er op de rouwborden ook een aantal, dat veel weg heeft van de tekens die we bij de Franciscanen aantreffen.
Ds. Johannes Noordink (predikant in Oene van 1873-1876 en van 1879-1882) liet ze restaureren en nu nog vormen ze een fraaie versiering van de kerkenraadskamer.
